Podłoga z desek na legarach

Podłoga z desek na legarach jest najczęściej stosowaną metodą w tego typu wykończeniach. Deski najlepiej jeśli są mocowane na tzw. pióro i wpust, ale mogą być także mocowane w połączeniach wręgowych prostych.

Legary wykonuje się z drewna drzew iglastych a także bali, łat i krawędziaków. Minimalna szerokość legara powinna wynosić 50 mm, natomiast grubość powinna być co najmniej 1 - 2 cm większa niż grubość przewidzianej izolacji. Rozstaw pomiędzy nimi dostosowuje się do materiału zastosowanego do izolacji jednak nie może być większy niż ok. 59 cm w świetle między nimi. Legary mocuje się stalowymi wkrętami ocynkowanymi, bądź zwykłymi kołkami rozporowymi. Długość legarów powinna być mniejsza o 4 cm od całkowitej odległości pomiędzy ścianami. Legary przed ułożeniem powinny być zabezpieczone ze wszystkich stron środkiem grzybobójczym. Od strony szlichty powinny być zabezpieczone dodatkowo izolacją akustyczną oraz przeciwwilgociową. Do tego celu używa się pasków filcu mocowanych do legarów (jako izolacja akustyczna) oraz pasków gumy (jako izolacji przeciwwilgociowej).

Podłogi na legarach ze względu na miejsce zastosowania, można podzielić:

1. Na stropach drewnianych
2. W domach o konstrukcji szkieletowej,
3. Na stropach żelbetowych
4. Bezpośrednio na gruncie

Na stropach drewnianych

Deski można mocować bezpośrednio do belek, (głownie na poddaszach nieużytkowych, bądź na legarach ułożonych w poprzek belek.

W domach o konstrukcji szkieletowej

W tym przypadku domów szkieletowych nie wolno mocować desek bezpośrednio do drewnianych belek stropowych. Najpierw należy przybić usztywniającą konstrukcję płytę OSB do której dopiero mocuje się legary i deski podłogowe.

Na stropach żelbetowych

Legary układane są bezpośrednio na podkładzie wyrównującym. W przypadku kiedy podłoga znajduje się nad pomieszczeniem nie ogrzewanym należy zastosować dodatkowo pod legarami izolację przeciwwilgociową w postaci pasków z foli bądź papy.

Bezpośrednio na gruncie

W tym rozwiązaniu legary powinny mieć wysokość co najmniej 10 – 12 cm w celu ułożenia miedzy nimi izolacji przeciwwilgociowej oraz termicznej a także miejsce na wentylację całości.

Beliz podbitymi listewkami bądź siatką mocuje się na betonowych słupach przykrytych papą. Listewki bądź siatka służą do mocowania na nich izolacji termicznej. Następnie na tak przygotowanym podłożu mocuje się folię izolacyjna do której przybija się następie legary.

Zródło: budnet.pl

Ocieplanie podłóg

Jednym z najczęściej zadawanych pytań, jakie przysyłane są na skrzynkę redakcyjną wortalu, jest „jak ocieplić podłogę?”. Niewątpliwie to temat, który pojawia się w okresie jesienno-zimowym, kiedy to wręcz pożądany jest komfort ciepłego i przytulnego wnętrza. Dla Państwa zebraliśmy najważniejsze informacje związane z ocieplaniem.

Podłogi mieszkań na parterze lub podłogi w domach niepodpiwniczonych wymagają ocieplenia, aby dyskomfort związany z chłodem bijącym od posadzki nie przerodził się w komplikacje chorobowe. Zbyt duże różnice temperatur pomiędzy kondygnacjami oraz zachwiana cyrkulacja powietrza nie tylko szkodzi zdrowiu, ale i sprzyja niszczeniu budynku. Schładzane powietrze powoduje osadzanie się wilgoci, co potęguje wrażenie zimna i stanowi świetną pożywkę dla drobnoustrojów. Stąd metody ocieplania czy wręcz docieplania mieszkań.

Podłogę na gruncie można ocieplić warstwą keramzytu. To mało nasiąkliwe kruszywo ceramiczne, w którym nie rozwijają się bakterie ani grzyby. To także produkt naturalny przy produkcji, którego nie powstają żadne odpady. Pojawiają się informacje, iż chroni przed promieniowaniem cieków wodnych, co czyni z keramzytu idealny materiał ciepłochronny. Warstwa kruszywa nie tylko zapobiega ucieczce ciepła do gruntu, ale także stabilizuje podłoże, co pozwala zaoszczędzić na materiałach niezbędnych do wykonania podkładu oraz izolacji przeciwwilgociowej. Keramzyt układa się luzem lub w workach rozcinanych od góry.

Z innych metod stosowanych do ocieplania podłóg wykorzystywany jest perlitobeton. To beton budowlany, w którym kruszywo zostało zastąpione perlitem ekspandowanym, co znacznie poprawia jego właściwości izolacyjne. Lekka mieszanka perlibetonowa pokryta warstwą wzmacniającą jest wyjątkowo skuteczną wylewką ciepłochłonną oraz akustyczno-izolacyjną podkładów posadzek. Jej przygotowanie jest bardzo proste – miesza się ją z wodą jak tynk, wylewa na przygotowane podłoże i czeka na wyschnięcie.

Najbardziej znanym materiałem termoizolacyjnym jest jednak styropian. Nowe technologie oraz zestaw norm unijnych spowodowały zmianę jego klasyfikacji oraz powstanie różnych odmian. Bez względu z jakim styropianem będzie miał do czynienia wykonawca podłogi, należy pamiętać iż to materiał, który nie starzeje się, nie gnije i nie butwieje jeśli jest zabezpieczony przed promieniowanie UV. Pod wpływem promieniowania jednak żółknie, i kruszy się. Styropian jest odporny na wiele żrących substancji, lecz przede wszystkim – nie nasiąka wodą.

Podłogę można także ocieplić utwardzanymi płytami z wełny mineralnej. Bardzo ważnym elementem wykonania takiej izolacji jest warstwa przeciwwilgociowa zapobiegająca przedostawaniu się wody zarówno z zewnątrz jak i wnętrza pomieszczenia. Nasiąknięte wodą włókna niestety zbijają się ze sobą tracąc swe właściwości izolacyjne. Poza tym wełna ma dobre właściwości akustyczne – nie przenosi drgań z gruntu na elementy konstrukcji budynku.

W przypadku mieszkania w bloku dobrym rozwiązaniem jest pianka oraz płyty wygłuszająco-ocieplające. To idealne rozwiązanie w przypadku podłogi pływającej a więc paneli czy drewnianych desek, które nie są montowane na stałe do podłoża. Pianka charakteryzuje się dużą wytrzymałością mechaniczną a więc odpornością na ściskanie, wysoką odpornością na działanie wilgoci i oczywiście niskim współczynnikiem przewodzenia ciepła. Przede wszystkim to jednak rozwiązanie gotowe – produkt, który nie wymaga specjalnych przygotowań w trakcie nakładania jego warstwy.

Kluczem do sukcesu w przypadku ocieplania podłóg jest przestrzeganie grubości zaplanowanych warstw termoizolacyjnych. Zbyt cienka izolacja nie spełni oczekiwań mieszkańców a zbyt duża ilość materiału destabilizuje podłogę. Różnorodność produktów pozwala na wybór dopasowany do rodzaju podłogi jak i zasobności kieszeni.

źródło: http://www.podlogi.info